Gemma Venhuizen

Als ik groot ben word ik schrijfster
En dan schrijf ik elke dag
Over dingen die ik hoorde
Die ik zag of zelf bedacht

Bovenstaande regels komen uit het prentenboekje De Schrijfster van Dick Bruna. Ik las het op mijn vijfde en was meteen verkocht. Ik wilde ook schrijven, ook een eigen boek maken - en dus ging ik aan de slag met pen, papier en nietmachine. Het resultaat was lang zo mooi niet als ik me had voorgesteld en teleurgesteld verfrommelde ik mijn debuut. In de jaren die volgden bedacht ik steeds nieuwe droomberoepen - banketbakker, uitvinder, Olympisch kampioene ritmische gymnastiek -, maar niets wilde ik zo graag als schrijfster worden. Niet in de laatste plaats omdat het aaneen rijgen van mooie woorden me een stuk makkelijker leek dan het boetseren van marsepeinen roosjes of het maken van een driedubbele radslag.

Ik ben nog altijd blij met mijn keus. Ik houd ervan om naar ritme in taal te zoeken, om zinnen te vervlechten tot een goedlopend verhaal, om net zo lang aan mijn teksten te schaven tot elk letterteken op de juiste plek staat.

Waar ik nog meer van houd? Van meloenijs, wolkenluchten en de kleur groen. Van de geur van herfstbladeren en lindebloesem. De Beatles. Schaatsen op natuurijs. Mooie theatervoorstellingen. Hardlopen. Noorwegen. Fietsen door de Amsterdamse Binnenstad. Dagdromen. Dieren van fruit.

Onder andere.